تقدیم به بهترین وهمه کسم

امروز3شهریور1398

اولین روزی که باهم حرف نزدیم.

زمان هرثانیه درحال گذر است وتنها واژه هاست که ازعمق وجودم جاریست. واژه هایی که وجودم را دربردارد.این وجودم است که از عشق سرشاراست قدم به قدم نزدیک عشق خواهم شد ولی عشق هرلحظه دورتراز من.

دیروز ظهر که ازپیشم رفتی به اعماق وجودم پی بردم که من یک دیووانه تنها هستم وتمام دنیایش یک واژه است عشق تو شایداین حرفی که دارم میزنم بچگانه باشد ولی این حرف دلمه وفریادش میزنم.

قلبم راخواهم شکافت وباقطره قطره خونم مینویسم که دوستت دارم.

مهربانم زهره جانم این دوری وجدایی برایم خیلی سخت ودرد آورست چون هیچ سرپناهی برای دلم ندارم ومطمئنم توام همین حس روداری ازجدایی نمی گویم که این برایم تنهادرد است.

من از چشمان مهرافزونت سخن می گویم .

ازان بیان دلنشینت.ازان چهره گرمت.ازان دل بزرگت.

ستایش توبرام هنری ارجمند است که از قلمم جاری میشود.

لحظه لحظه جهان درگذر است وتو حتی لحظه ای صدایم رانمیشنوی.

حال زندگی من شب تاریکی است که ماه تابناکش درقسمتی دیگرازدنیایش هست و انجا راروشن کرده.

اینها همه درد است حرف دلت رابه کسی نگویی وکسی به دادت نرسدوتنها قلم و کاغذ سفیدی است که درد نهفته ات را درک میکند حسی دارم این روزا که ارامشم را سلب کرده.

ارامشی ابدی که هرلحظه بهش احتیاج دارم هر شب گذری دارم در کوچه های یاد تو.

کوچه های تنگ و تاریک ولی کوچه پس کوچه ها روشنی عشق من و تو جلوه زیبایی به منظره ان کوچه داده ولی افسوس که برگ درختانش زردشده واین خبر از امکان بازگشت ان روزها نیست و افسوس نقطه امید به ان جوی کنار کوچه های بی کسی ماست که خبر از زندگانی دوباره میدهد عشق من تمام بند بند وجودم سرشار از یاد توست.

من باان یاد زنده ام و زندگی میکنم خسته ام از این انتظار ، سخته ام ازبی خبر بودن از تو، ازتویی که مرا در راه نفسگیر زندگی همیشه همراهی میکنی، ازتویی که هوای دلم را بارانی میکنی مثل یک روز بارانی ، به لطافت همان بارانی که من عاشقانه دوستت دارم امشب نیز مثل همه شبها ، دلم دارد درونش حرفها ، بیا تا فرار کنیم از همه غمها ، بیا تا بشکنیم این سد را در بینمان میدونم که توام نیز حال منو داری ، یک درد مشترک